Η αγία Καλλιόπη, διακρίνοταν για το φυσικό και πνευματικό της κάλλος.Έζησε στα χρόνια του μεγαλύτερου και απηνέστερου διωγμού, πού εξαπέλυσε ο Δέκιος. Συνελήφθη ως χριστιανή και δοκιμάστηκε με κολακείες και πειρασμούς να εγκαταλείψει την ορθή πίστη. Ο ηγεμόνας της προέβαλε μια ζωή κοσμικών ηδονών και διακρίσεων, όμως εκείνη προτίμησε μάλλον να κακοπαθήσει για τον Χριστό, παρά να ενδώσει στις απειλές και τις κολακείες του. Αφού την χαράκωσαν και τις έκαψαν τις πληγές και έμεινε σταθερή στην ομολογία της, έπειτα αποκεφαλίστηκε και έλαβε το στέφανο της αιώνιας ζωής.
Το όνομα της αγίας, μας εμπνέει να υμνήσουμε την ορθή καλλιέπεια και το κάλλος το μόνον, το περί Ιησού Χριστού και κατά Ιησούν Χριστόν. Το στόλισμα της ψυχής με αρετές, ως ανθοδέσμη προσφοράς στον μόνο Εραστή και ποθούμενον Χριστόν. Ο Χριστός είναι το μέτρον του κάλλους για κάθε άγιο. Σε Αυτόν προσβλέπει, αυτό το Κάλλος λατρεύει, αυτό επιθυμεί, με αυτό ρυθμίζει τα της πνευματικής ζωής του και την προοπτική της αιώνιας ζωής του ακόμα, ο κατά Θεόν πιστός. Σε έναν κόσμο, πού έχασε τον προορισμό του και έπαψε να είναι "κόσμος" δηλαδή κόσμημα, στολίδι, οι άγιοι ξεχωρίζουν σαν διαμάντια ανάμεσα σε ψεύτικους καλλωπισμούς και σαν μυροβόλοι κέδροι μέσα στην τεχνητή ευωδία, καλύτερα δυσωδία του όποιου πολιτισμού. Ο άνθρωπος πού θα θέσει στην καρδία του τον Χριστό, έχει γίνει ο ίδιος μέτρον, κάλλος, κρίση, κριτήριο πιστότητας και ευμορφίας μέσα στον κόσμο. Κάποτε είναι οδηγός των αδελφών του προς τον ουράνιο προορισμό, πότε αφόρητο κριτήριο και έλεγχος σε έναν κόσμο δυσαρμονίας, εξ ου και οι διωγμοί και τα μαρτύρια. Εμείς προσβλέποντες στο αμήχανον κάλλος, μακαρίζουμε τους μάρτυρες και καλούμαστε να τους μιμηθούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου