Ο άγιος μάρτυς Νεανίσκος, ονομάστηκε σοφώτατος για αυτήν ακριβώς του την πράξη. Όταν τον πρόδωσε μία από τις δούλες του στον ηγεμόνα ως χριστιανό, εκείνος δεν μνησικάκησε, ούτε θέλησε να την εκδικηθεί. Αλλά όταν τον πήγαιναν στον τόπο της εκτέλεσης,διέκρινε ανάμεσα στο πλήθος την δούλη εκείνη πού τον κατέδωσε και της χάρισε ένα πολύτιμο δαχτυλίδι, ευγνωμονώντας την, γιατί έγινε η αιτία να μαρτυρήσει και να συναντήσει τον Κύριο του στην αιώνια του βασιλεία.
Η πράξη αυτή είναι παραπάνω από σοφή. Σαν άνθρωπος ακέραιος, δεν άφησε την εκδικητικότητα, αλλά ούτε κάθε άλλο ταπεινό πάθος να τον κυριεύσει. Προέκρινε την αιώνια συμβασιλεία του με τον Χριστό, από κάθε επίγεια τιμή και άνεση. Αυτή η πράξη προϋποθέτει μια μακρόχρονη φιλοσοφία και στάση, απόσταγμα ζωής, ότι ο μόνος σκοπός του χριστιανού είναι να κερδίσει την αιώνια βασιλεία και να μην δειλιάσει ούτε μπροστά στον θάνατο.Έτοιμος λοιπόν ήταν ο άγιος για το μαρτύριο και είχε από καιρό αφήσει πίσω κάθε αίσθημα , πού θα μπορούσε να διαβάλλει και να μειώσει την αγάπη και τον πόθο του για την μεταθανάτια κατάληξη του. Η πράξη του να δώσει το δαχτυλίδι σε αυτή την δούλη μπορεί να εννοηθεί και ως εξής.Ως αντάλλαγμα της βασιλείας και της ελευθερίας πού του παρείχε εκείνη χωρίς να το θέλει, εκείνος της αποδίδει ίσο βασιλικό δώρο και την απελευθέρωση της. Αλλά και ως σιωπηλή παραίνεση προς μίμηση μπορούμε να την θεωρήσουμε. Την παροτρύνει να τον ακολουθήσει στην επιλογή, το ήθος και την μαρτυρία, δίνοντας της αρραβώνα, δηλαδή υπόσχεση βασιλείας να τον ακολουθήσει στην πίστη και να ανταμειφθεί.Έτσι στο κακό πού του προξένησε, πού μόνο κακό δεν αποδείχτηκε, ο άγιος απαντά με το υψηλότερο και το άριστο όλων, την δυνατότητα και της δικής της σωτηρίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου