Ο Όσιος Στέφανος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και οι ευσεβείς γονείς του Ιωάννης και Άννα τον ανέθρεψαν κατά τον καλύτερο χριστιανικό τρόπο. Όταν μεγάλωσε, μορφώθηκε αρκετά και αργότερα αναδείχθηκε ηγούμενος στο περίφημο όρος του Αγίου Αυξεντίου.
Όταν ξέσπασε ο πόλεμος εναντίον των αγίων εικόνων, όχι μόνο δε συμμορφώθηκε με τις αυτοκρατορικές διαταγές, αλλά και χαρακτήρισε αιρετικούς τους εικονομάχους βασιλείς. Καταγγέλθηκε στον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο τον Κοπρώνυμο, ο όποιος ήλπιζε με την προσωπική του επιβολή, όταν τον έφερνε μπροστά του, να δαμάσει το φρόνημα του Στεφάνου. Συνέβη όμως το αντίθετο. Ο Στέφανος, από τους ανθρώπους με «πολλὴν παῤῥησία ἐν πίστει τὴν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ» (Α' προς Τιμόθεον, γ' 13), δηλαδή με πολλή παρρησία και θάρρος στο να διακηρύττει την πίστη που ομολογούν όσοι είναι σε κοινωνία με τον Ιησού Χριστό, ήλεγξε αυστηρά κατά πρόσωπο τον Κοπρώνυμο. Αυτός τότε τον έκλεισε στη φυλακή και μετά από μέρες διέταξε να τον θανατώσουν.
Αφού, λοιπόν, τον έβγαλαν από την φυλακή, άρχισαν να τον λιθοβολούν και να τον κτυπούν με βαρεία ρόπαλα. Ένα ισχυρό κτύπημα στο κεφάλι έδωσε τέλος στη ζωή του Στεφάνου (το 767 μ.Χ.). Κατόπιν το σώμα του το έριξαν στη θάλασσα, αλλά ευλαβείς χριστιανοί που το βρήκαν όταν τα κύματα το έφεραν στην παραλία, το έθαψαν με την αρμόζουσα τιμή.
Tα μαρτύρια των αγίων που θανατώθηκαν για την τιμή των αγίων εικόνων, δεν είναι ολιγότερο εντυπωσιακά και φρικτα από εκείνα των μαρτύρων των πρώτων αιώνων. Απορώ πως υπάρχουν ακόμα άνθρωποι και μάλιστα χλιαροί και "περιστασιακοί" χριστιανοί οι οποίοι αποκαλούν είδωλα τις εικόνες και εξορθολογίζουν τα πάντα με μια πουριτανική καθαρολογία. Γιατί ποιός θα δεχόταν να ομολογήσει, να κακοπάθει, να βασανιστεί, να θανατωθεί για κάτι πού είναι είδωλο και δεν έχει αξία; Η κακοτεχνία και κακοκεφαλία των ημερών είναι αυτοί οι άψογοι μοντέρνοι διορθωτές και είθε ο Θεός να στάξει δράμι μυαλού και χάριτος στα άδεια τους κεφάλια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου