Ο αββάς Ωρ είναι ένα από τα διαμάντια εκείνα της ερήμου, πού αφού πρώτα ασκηθούν στην ησυχία εν κρυπτώ έπειτα τα φανερώνει ο Θεός στους ανθρώπους για να ωφεληθούν.Ασκήθηκε στην έρημο της Νιτρίας και άφησε πίσω του πολλούς μαθητές.
Είχε φυλάξει τόσο την διάκριση σιωπής-λόγου ώστε ούτε ποτέ είπε ψέμματα, ούτε ορκίστηκε, ούτε έδωσε κατάρα σε άνθρωπο, ούτε μίλησε χωρίς να υπάρχει ανάγκη. Κάποτε του είπαν πώς θέλει να τον επισκεφτεί στο φαράγγι πού μόναζε και να του μιλήσει ένα πολύ εξέχον πρόσωπο.Αλλά αυτός ούτε ταράχτηκε, ούτε κολακεύτηκε, ούτε είχε ανάγκη τίποτα από εξυπηρετήσεις και απάντησε: Δεν νομίζω να τον δείς να περνά αυτό το φαράγγι.
Τέτοια ανεξαρτησία.
Η διάκριση σιωπής και λόγου δίνεται μόνο σε ελεύθερους από δεσμεύσεις και κολακείες και εξαρτήσεις ταπεινές. Ο άνθρωπος πού γνώρισε τον Θεό είναι πλήρης και γνωρίζει τί ακόμα του μένει να ωφεληθεί ή να ωφελήσει και δεν έχει ανάγκη και τα διαβλητά και από τα αδιάβλητα πού έχουμε όλοι εμείς οι αμάθητοι.Πολύς θόρυβος γίνεται για να επικρατήσει ο ένας στον άλλο και μάλλον γίνεται στα πνευματικά και τα ποιμαντικά. Αν γνωρίζαμε όμως πότε πρέπει να σιωπάμε και πότε να δίνουμε λόγο αγαθό, θα σωζόμασταν και εμείς χωρίς προσπάθεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου