Σεπτεμβρίου 9η: Σύναξη αγίων θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης

Η σύναξη των δικαίων γονέων της Υπεραγίας Θεοτόκου, σύμφωνα με την αρχαία εκκλησιαστική , παράδοση, ορίστηκε την επομένη του γενεσίου της Θεοτόκου, για τον λόγο ότι αυτοί έγιναν πρόξενοι της παγκόσμιας σωτηρίας με την γέννηση της αγίας θυγατέρας τους. «Τελεῖται δὲ ἡ σύναξις αὐτῶν ἐν τῷ ἑξαέρῳ οἴκῳ τῆς Θεοτόκου, πλησίον τῆς μεγάλης ἐκκλησίας ἐν τοῖς Χαλκοπρατείοις».

Να αναφέρουμε, λοιπόν, ότι ο Ιωακείμ ήταν γιος του Ελιακείμ από τη φυλή του Ιούδα και απόγονος του Δαβίδ. Έκπτωτος του θρόνου, ιδιώτευε στην Ιουδαία και το περισσότερο χρονικό διάστημα στην Ιερουσαλήμ, όπου είχε μέγαρο με βασιλικό κήπο. Παντρεύτηκε την Άννα, θυγατέρα του Ματθάν Ιερέως από τη φυλή του Λευΐ και της Μαρίας, γυναικός αυτού, από τη φυλή του Ιούδα. Επειδή οι φυλές, Βασιλική και Ιερατική, συγγένευαν μεταξύ τους, διότι η Βασιλεία εθεωρείτο ίση με την Ιεροσύνη, δεν έδιναν ούτε έπαιρναν θυγατέρες από άλλες φυλές που θεωρούνταν κοινές. Έτσι λοιπόν, αφού θεάρεστα πέρασε τη ζωή του το άγιο αυτό ζευγάρι,  ο μεν Ιωακείμ πέθανε οκτώ χρόνια από τα Εισόδια της κόρης του Θεοτόκου σε ηλικία 92 ετών, η δε Άννα 11 μήνες μετά τον θάνατο του Ιωακείμ, σε ηλικία 83 ετών. 

Oι πατέρες λένε πώς το μακάριο αυτό ζευγάρι των θεοπατόρων υπήρξε το σωφρονέστερο ανάμεσα στους ανθρώπους όλων των εποχών.Αν ευρίσκετο σωφρονέστερο και καταλληλότερο ανάμεσα στα ζεύγη των ανθρώπων ενωρίτερα, νωρίτερα θα έρχοταν και η Θεοτόκος και εξ αυτής ο Χριστός και η σωτηρία. Βλέπουμε λοιπόν πώς σέβεται και υπολογίζει ο Θεός την ελευθερία και την ακριβή συνεργεία του ανθρώπου στο σχέδιο της οικονομίας.Ο Θεός τα πάντα μπορεί τότε και μόνον όταν θέλει ο άνθρωπος. Αλλά και μέσα στην παντοδυναμία Του, μπορεί να βρεί τρόπο να μας σώσει άπαντες χωρίς να καταργήσει την ελευθερία μας. Διότι καμιά σχολαστικότητα δεν μπορεί να περιγράψει και να θέσει όρια στην Αγάπη Του και κανένας νους δεν μπορεί να προσεγγίσει τα βάθη των θελημάτων Του. Η καταγωγή του Χριστού από βασιλική και ιερατική γενιά εκφράζει και την αυθεντικότητα της προφητείας για την μεσσιανικότητα Του. Ότι ιερούργησε την σωτηρία διά του Σταυρού και με την βασιλική Του δύναμη πάλι διά του Σταυρού και της Ανάστασης κατέλυσε το κράτος του θανάτου και εξήγαγεν ημάς εις σωτηρίαν.