Έζησε στα μέσα του 5ου αιώνα μ.Χ., επί αυτοκράτορας Λέοντος του Μεγάλου και Πατριάρχου Αντιοχείας Μαρτυρίου. Ο Συμεών γεννήθηκε στο χωριό Σισάν της Κιλικίας το 389 μ.Χ., από γονείς βοσκούς. Βοσκός ήταν και αυτός στα νεανικά του χρόνια. Από μικρός ήταν αφοσιωμένος με όλη του την ψυχή στα θεία. Τόσο θερμές ήταν οι προσευχές του προς το Θεό, ώστε πολλές φορές λουζόταν από δάκρυα. Κάποια μέρα, του έκαναν μεγάλη εντύπωση τα λόγια του Χριστού, «μακάριοι οἱ πενθοῦντες, ὅτι αὐτοὶ παρακληθήσονται. Μακάριοι οἱ καθαροὶ τῇ καρδίᾳ, ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται» (Ματθαίου, ε' 4,8). Δηλαδή, μακάριοι είναι εκείνοι που πενθούν για τις αμαρτίες τους και για το κακό που επικρατεί στον κόσμο, διότι αυτοί θα παρηγορηθούν από το Θεό. Μακάριοι, επίσης, είναι εκείνοι που έχουν την καρδιά τους καθαρή από κάθε μολυσμό αμαρτίας, διότι αυτοί θα δουν το Θεό. Ποθώντας, λοιπόν, και ο Συμεών να κάνει τέτοια ζωή, πήγε κοντά στον όσιο Ηλιόδωρο, όπου έμεινε 10 χρόνια, και έγινε μοναχός. Επιθυμώντας, όμως, περισσότερη ησυχαστική ζωή, αποσύρθηκε σε ένα κελί στο χωριό Τελανισό, όπου ασκήτεψε τρία χρόνια. Η φήμη της αγίας του ζωής έκανε να συρρέουν πλήθη λάου κοντά του. Αλλά ο Συμεών, αποφεύγοντας την ακατάπαυστη εκείνη κοινωνικότητα και θέλοντας ακόμα περισσότερη ασκητική ζωή, εγκαταστάθηκε επάνω σ' ένα στυλό 36 πήχεων! Με τον ιδιόρρυθμο αυτό τρόπο ασκήτεψε 37 χρόνια. Αλλά και με τη χάρη του Θεού έκανε τελικά τη ζωή που επιθυμούσε και που μακαρίζει ο Κύριος. Κοιμήθηκε το 459 μ.Χ. και κηδεύτηκε από τον πατριάρχη Αντιόχειας Μαρτύριο στη μεγάλη εκκλησία της Αντιόχειας.
Την αρετή της υπομονής εν Χριστώ προβάλλει σήμερα η Εκκλησία με τον εορτασμό της μνήμης του αγίου Συμεών. Και πολύ παραστατικά τονίζουν οι ύμνοι της σήμερον πώς όποιος κατεργάζεται την υψηλή αρετή της υπομονής, γίνεται στύλος φωτεινός πού λάμπει εγγύς και μακράν και στηρίζει και διδάσκει τους αδελφούς του στις υψηλές έννοιες και μέσα στο καμίνι των πειρασμών πού υφίστανται.
Σήμερα ξεκινά και πάλι ένα εκκλησιαστικό έτος. Οι πιστοί κατακλύζουμε τις κατά τόπους εκκλησίες και ευχαριστούμε τον Θεό για τις ευεργεσίες Του στο παρελθόν έτος. Απροϋπόθετα όμως και χωρίς αποδείξεις ζωντανές τον ευχαριστούμε για το έτος πού μπαίνει και ζητάμε να ευλογήσει τον ενιαυτόν της χρηστότητος Του, χωρίς να ξέρουμε τί μας περιμένει και τί έχει ετοιμάσει και παραχωρήσει για μας η αγάπη Του. Αυτό σημαίνει πίστη δηλαδή εμπιστοσύνη. Ο χριστιανός ζεί με τα λόγια του Ησαΐα:Όποιος περιμένει με υπομονή και πίστη την παρουσία του Κυρίου θα ενδυναμωθεί και θα του φυτρώσουν φτερά όπως στον αετό.Αυτό πού ζητάμε κατά βάθος σήμερα από τον Θεό κοντά στα τόσα πνευματικά και υλικά ζητήματα, είναι η δύναμη να υπομείνουμε και να δεχτούμε αυτά πού θα έρθουν. Και αυτό φανερώνει μια παιδική εμπιστοσύνη, μια ξεχωριστή απλότητα η οποία δεικνύει Αυτόν Πατέρα και εμάς υπήκοα τέκνα Του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου