O άγιος μάρτυς αυτός, από άλλους φέρεται ως απλός χριστιανός, από άλλους ως επίσκοπος Αλεξανδρείας. Επειδή κήρυττε τον Χριστό με θάρρος τον συνέλαβαν και του φόρεσαν ακάνθινο στεφάνι και τον περιέφεραν στους δρόμους της πόλης εμπαίζοντας τον, όπως ακριβώς έκαναν οι ιουδαίοι στον Κύριο. Τέλος, τον αποκεφάλισαν και έλαβε και τον αμαράντινον στέφανον.
Δεν είναι αυτός ο άγιος η ζωντανή εικόνα του αληθινού αγωνιστή χριστιανού; Αυτού πού υπέταξε τον εαυτό του στον ζυγό του Κυρίου και κάθε κακοπάθεια και εμπαιγμό για το Όνομα Του το θεωρεί κέρδος και τιμή και αξία; Περιφέρεται ο άνθρωπος του Θεού σε αυτόν τον αποτρελαμένο πιά κόσμο με το όνειδος του Χριστού, του χριστιανού να τον συνοδεύει παντού. Και δέχεται κριτική και πόλεμο, πολλές φορές μέχρι ηθικής και φυσικής εξόντωσης, επειδή κατά τον μέγα Αντώνιο ο κόσμος τον θεωρεί τρελό, επειδή δεν είναι σαν τους άλλους ανθρώπους. Τί μεγαλείο και τί χαρά να εμπαίζεσαι για το όνομα Χριστός! Θέλει γενναίες ψυχές και όχι στάσιμους και λιμνάζοντες "χριστιανούς" μόνον κατ όνομα. Θέλει αυστηρή άσκηση και τεράστια αγάπη για να σταθείς σε ένα τέτοιο ύψος και να αγωνίζεσαι να μην πέσεις ούτε δεξιά, ούτε αριστερά από μια τέτοια ηρωϊκή και θαυμάσια παράλογη σχοινοβασία. Όταν βαπτιστήκαμε και χριστίκαμε λάβαμε τον αρραβώνα της ζωής, λάβαμε όμως και μια υπόσχεση θανάτου. Τώρα σβήνει το δικό μας φως για να φανεί το Φως του Χριστού. Μακάρι να Το κρατήσουμε αναμμένο στην λυχνία μας και να μην σβήσει ποτε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου