Η Αγία Λούκια ήταν πλούσια Ρωμαία κατά την εποχή των βασιλέων Διοκλητιανού (284 - 304 μ.Χ.) και Μαξιμιανού (286 - 305 μ.Χ.).
Μετά 36 χρόνια χηρείας και σε ηλικία 75 χρονών, προδόθηκε από τον ειδωλολάτρη γιο της Ευτρόπιο, στον Διοκλητιανό, ότι πιστεύει στον Χριστό. Τότε η Αγία συνελήφθη και κλείστηκε στη φυλακή. Εκεί υπέστη σκληρά βασανιστήρια, αλλά με τη χάρη του Θεού παρέμεινε αβλαβής και περιφερόταν στην πόλη για να αποδοκιμάσει μ' αυτό τον τρόπο την μικρότητα των βασανιστών της.
Το είδε αυτό ο Γερμινιανός (ή Γεμινιανός), πίστεψε στον Χριστό και μαζί με την Λούκια παρουσιάστηκε στον βασιλιά, ομολογώντας τον Χριστό.
Η Λούκια υιοθέτησε τον Γερμινιανό, τον βάπτισε και αφοί απαλλάχτηκαν από τους βασανιστές τους, έφυγαν στο Ταυρομένιο της Σικελίας. Αλλά εκεί, λόγω διωγμού, η Λούκια τράβηξε για τα βουνά, όπου απεβίωσε ειρηνικά. Ο δε Γερμινιανός συνελήφθη και αποκεφαλίστηκε.
Σήμερα η Εκκλησία σαν πρωτεύουσα μνήμη και εορτή πανηγυρίζει την αγία Σοφία και τις τρείς μάρτυρες κόρες της, την Πίστη, την Αγάπη, την Ελπίδα. Μακαρίζεται η μητέρα αυτή σαν καλλίκαρπος ελαία πού πρόσφερε στον Χριστό τέτοιους καρπούς θυσίας.Και υπάρχει μια τραγική αντίφαση με την αγία Λουκία την οποία παρέδωσε ο ίδιος ο γιός της στους βασανιστές. Αυτό όμως πού της στέρησε η ζωή της το έδωσε πίσω ο Χριστός: έναν νέο γιό. Νέο με όλη την σημασία της λέξης γιατί ήταν ένας ανακαινισμένος άνθρωπος, ένας πού έγινε χριστιανός.Στην περίπτωση της αγίας Σοφίας η συγγένεια με τα παιδιά της είναι και φυσική και πνευματική. Στην περίπτωση της αγίας Λουκίας είναι η πνευματική συγγένεια πού κάνει την υπέρβαση στην φυσική. Ο Χριστός μας έταξε μεγάλους σταυρούς και όχι χαρές, αλλά πίκρες για να βρούμε την βασιλεία. Μας είπε πώς εχθρός του ανθρώπου θα είναι κυρίως ο άνθρωπος του σπιτιου του, ο δικός του, ο οικιακός. Υποσχέθηκε όμως την ένταξη στην μεγάλη οικογένεια. Την εκατονταπλάσια αντιπροσφορά σε ό,το θυσιάσουμε για Εκείνον σε αυτήν εδώ την γή, στον πόλεμο με τον μάταιο κόσμο. Και δεν διαψεύστηκε σε καμιά περίπτωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου