Σεπτεμβρίου 6: Το εν Χώναις θαύμα του αρχαγγέλου Μιχαήλ

Σε κάποιο μέρος της Φρυγίας, η γη ανέβλυσε αγιασμένο νερό με τη δύναμη του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, που γιάτρευε κάθε αρρώστια των ασθενούντων. Ένας χριστιανός, λοιπόν, επειδή γιατρεύτηκε η κόρη του, έκτισε ωραιότατο ναό στο όνομα του Αρχιστράτηγου, επάνω στο άγιασμα.

Μετά 90 χρόνια, ήλθε στο ναό κάποιος ευλαβής νέος, ονόματι Άρχιππος. Έμεινε υπηρέτης στο ναό και ζούσε ζωή ασκητική και με εγκράτεια. Όταν είδαν αυτό το πράγμα οι ειδωλολάτρες, έπιασαν τον Άρχιππο και τον χτύπησαν δυνατά. Έπειτα, όρμησαν να καταστρέψουν το ναό και το άγιασμα. Αλλά ώ της μεγάλης δυνάμεως του Αρχαγγέλου! Άλλων απ' αυτούς τα χέρια έμειναν παράλυτα και άλλους σταμάτησε φράγμα φωτιάς και έτσι γύρισαν όλοι άπρακτοι. Όμως το πείσμα και ο θυμός τους ώθησε να κάνουν εκτροπή του κοντινού ποταμού, για να παρασύρει το ναό και να πνίξουν τον Άρχιππο. Αλλά και πάλι θαύμα! Ο ποταμός γύρισε προς τα πίσω! Τότε σκέφθηκαν να ενώσουν και άλλους δύο ποταμούς. Όμως ο Αρχάγγελος Μιχαήλ παρουσιάστηκε στον Άρχιππο και, αφού τον έβγαλε έξω από το ναό, έκανε το σημείο του σταυρού και οι ποταμοί στάθηκαν σαν τείχος. Πρόσταξε, έπειτα, να χωνευθούν και πράγματι, κατά παράδοξο τρόπο, έως σήμερα στο μέρος εκείνο τα νερά των ποταμών χωνεύονται. Και γι' αυτό το μέρος ονομάστηκε Χώναι.

Oι άγιοι άγγελοι και μάλισταο ταξίαρχος τους Μιχαήλ φάνηκαν στον παρελθόντα αιώνα της Παλαιάς Διαθήκης αλλά και στην εποχή της χάριτος, πολλές φορές προστάτες και πρόμαχοι του λαού του Θεού. Έρχεται όλο το μίσος του κόσμου, οι πειρασμοί, οι μεγάλες προκλήσεις, ο μανιώδης πόλεμος της αθεΐας να συντρίψει τον λαό του Θεού. Και στέκονται οι Άρχιπποι με θερμή ικεσία και δάκρυα, μα πάνω απ όλα με γνήσια θερμή σχέση με τον Θεό και πολιτεία καθώς Τον ευαρεστεί να ικετεύσουν και έρχεται ο Αρχάγγελος και ανατρέπει τα σχέδια του παμπονήρου διαβόλου και των οργάνων του.Ενώ λοιπόν η προστασία του Θεού μέσα από τους αγίους Του είναι δεδομένη και ταχεία και ισχυρά, οφείλουμε να σταθούμε άρχιπποι και εμείς στον βίο και την προσευχή για να ελεηθούμε. Αλλιώς η στάση και τα έργα της αποστασίας μας, κρατούν τον Θεό σε απόσταση και κινδυνεύουμε, αν δεν το πάθαμε ήδη να παρασυρθούμε από τους ορμητικούς χειμάρρους του εχθρού και να απολεστούμε.