Ο άγιος Αιμιλιανός ήταν επίσκοπος Κυζίκου την εποχή πού βασίλευε ο θηριώνυμος Λέων, κατά την εικονομαχία. Αγωνίστηκε με όλη του την θέρμη υπέρ των αγίων εικόνων και δίδασκε την ορθοδοξία άφοβα και με παρρησία στον λαό. Γι αυτό τον λόγο διώχτηκε και εξορίστηκε και πέθανε στην εξορία μετά από πολλές βασάνους.
Ας σταθούμε στην υμνολογία της ημέρας. Ονομάζει τον διώκτη Λέοντα τύραννο, θηρίο,ακόρεστο άδη, μιξοβάρβαρο στην πίστη, δυσσεβή. Δεν φείδεται χαρακτηρισμών βαρέων, οι οποίοι χτυπάνε κατάμουτρα και την πλάνη του και τον ίδιο. Όλα αυτά είναι τόσο προκλητικά και ξένα με την "πολιτική ορθότητα" πού μας προέκυψε και απαγορεύει με ποινικές στην κυριολεξία απειλές οποιαδήποτε μειωτική αναφορά και μάλιστα προς τον ισχυρό και τον αιρετικό. Ας συγκρίνουμε την δική μας εποχή των συμβιβασμών και της σιωπής, με την εποχή εκείνη της ομολογίας. Αυτή έβγαζε αγίους, συνειδητοποιημένους βέβαια,αγίους της απάθειας, η σημερινή βγάζει υποταγμένους και σιωπηλούς, οι οποίοι μάλιστα όντας εμπαθείς, παριστάνουμε και τους φρόνιμους και ευγενικούς και καλομίλητους. Η Εκκλησία σκανδαλίζει πάντα γιατί είναι πέρα από το κακό και το καλό, όπως το ορίζουν και το αποδέχονται οι πολλοί. Αν γίνει κατανοητό αυτό και πάνω απ όλα βίωμα το αλλιώτικό το ήθος της σε όλους μας ίσως καταλάβουμε ποιοί είμαστε και ποιόν υπηρετούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου