Πέμπτη

Αυγούστου 24: Κοσμά Αιτωλού ιερομ. και ισαποστόλου



Οὗτος ὁ μακάριος ἦν κατὰ τὸν δέκατον καὶ ὄγδοον αἰῶνα. Πατρίδα ἔσχε τὸ ἐν Αἰτωλίᾳ χωρίον, οὗ ἡ κλῆσις Μέγα Δένδρον, ἐκ γονέων εὐσεβῶν βλαστήσας. Τὸν μονήρη ποθήσας βίον, καὶ ἐν τῇ κατὰ τὸ Ἁγιώνυμον Ὄρος τοῦ Ἄθω ἱερᾷ Μονῇ τοῦ Φιλοθέου ἀσκητικῶς ἀγωνισάμενος καὶ θείαν ἔλλαμψιν λαβὼν καὶ θεόθεν χρηματισθείς, ἀπεστάλη κηρύξαι τὸν λόγον τῆς σωτηρίας, ὡς ἄλλος Ἀπόστολος, ἐν τοῖς ζοφεροῖς τῆς δουλείας χρόνοις, ἣν οἱ τῆς Ἄγαρ ἀπόγονοι τοῖς ὁμοφύλοις καὶ ὁμοπίστοις αὐτοῦ ἐπήνεγκαν, ἀῤῥήτοις τοῦ Θεοῦ κρίμασι. Καὶ πλείστας πόλεις καὶ χωρία καὶ νήσους περιελθών, καὶ πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα, συνελόντι φάναι, τῷ φθόγγῳ περιλαβών, ἐν Ἠπείρῳ μαρτυρικῷ τέλει τὸν βίον ἐσφράγισεν, ἀγχόνῃ θανατωθεὶς παρὰ τῶν δυσσεβῶν. Τὸ δὲ τίμιον αὐτοῦ σκῆνος, χαριτωθὲν θείῳ Πνεύματι, πλείστας ἰάσεις καὶ θαύματα παρέχει τοῖς πίστει προσερχομένοις τῇ τούτου χάριτι καὶ πρεσβείᾳ.

Κατά την γνώμη μου δεν είναι μόνον ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους αγίους, ίσως ο μεγαλύτερος μαζί με τον άγιο Νεκτάριο, αλλά και η σπουδαιότερη μορφή του νέου ελληνισμού.
Η διδαχή του αγίου Κοσμά είχε τα εξής τέσσερα στοιχεία: σταυρός(ορθόδοξη πίστη),ελληνικά γράμματα, ομόνοη ρωμαίικια κοινότητα, μοίρασμα του άρτου με τους ελαχίστους. Αυτά είναι τα βασικά στοιχεία του ήθους του αληθινού της ρωμηοσύνης.
Ίσως για όλα αυτά και πολλά άλλα, ενώ ήταν ακόμα εν ζωή, αναγνωρισμένος άγιος και από τους απλούς και από τους μεγάλους του κόσμου, χριστιανούς και αλλόθρησκους, η αγιοκατάταξη του άργησε κοντά 200 χρόνια. Διότι στο μόρφωμα του νεοελληνικού κρατιδίου, μια γνήσια και ατόφια φωνή, η οποία έρχεται από τα βάθη της σοφίας των ελληνικών και δη των πατερικών χρόνων,δεν είναι συμβατή με το μεγάλο και άνομο κόλπο της δυτικοποίησης και του εκφυλισμού του λαού μας.

Αλλά και σήμερα , πού τιμάται σαν άγιος, ποιός από εμάς είναι συγγενής με το πνεύμα και το γράμμα της διδαχής του, αφού όλοι μας σχεδόν κολλάμε στις προφητείες του, εκ των οποίων μάλιστα άλλες είναι γνήσιες και άλλες αμφισβητούμενες; Το αλλότριον ήθος πού αντιμετωπίζει τους προφήτες ως μέντιουμ και τον προφητικό λόγο κυρίως ως λόγο εντυπωσιακό με παραφυσικές και όχι προτρεπτικές προς μετά-νοιαν διαστάσεις.
Το κράτος δεν έχει ανεγείρει ούτε ανδριάντα στον μεγάλο διδάσκαλο του Γένους. Βέβαια σήμερα η κρατούσα παιδαγωγική νομενκλατούρα του χάους και του μηδενισμού, μιλά για κάποιον "κύριο Κοσμά", ο οποίος συγκρίνεται έτσι καταχρηστικά με τα "άθεα γράμματα" της εσπερίας,σαν μια ασήμαντη σύμπτωση στον χάρτη μιας κατασκευασμένης ιστορίας, όταν βέβαια δεν αγνοείται ή αφορίζεται η προσφορά του στο γένος, γιατί δεν συμφωνεί με τις ιδεολογικές βάσεις του μορφώματος πού λέγεται "νεοελληνικό" κράτος.
Ας πούμε πώς τελικά είναι ευτύχημα η αγιοκατάταξη του , αφού τον κρατά ζωντανό σαν μνήμη έστω στους πολλούς.
Πλην όμως δικαίων ψυχαί εις τον αιώνα ζώσι, οι δε άνομοι ταχέως απολούνται...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου