Aυτοί οι άγιοι επτά νεαροί ήταν από την Έφεσο και έζησαν τα χρόνια πού ο Δέκιος εξαπέλυσε τον μεγαλύτερο διωγμό εναντίον των χριστιανών. Για να αποφύγουν τον κλυδωνισμό, απαρνήθηκαν τα πάντα, διαμοίρασαν την περιουσία τους στους φτωχούς και κλείστηκαν σε μια σπηλιά. Εκεί παρακάλεσαν τον Θεό να παραδώσουν την ψυχή τους ειρηνικά για να μην δώσουν την χαρά στον αντίχριστο βασιλέα να τους πειράξει. Όταν ο Δέκιος έφτασε στην Έφεσο τους αναζήτησε για να τους κακοποιήσει και όταν διαπίστωσε ότι εκοιμήθηκαν, πρόσταξε και έφραξαν με μια πέτρα το στόμιο του σπηλαίου.Τριακόσια εβδομήντα δύο χρόνια μετά, στην ευρύτερη περιοχή, ξέσπασε η μανία μιας αιρέσεως κατά την οποία η ανάσταση των νεκρών δεν ήταν πραγματικότητα. Έτυχε τότε οικονομία Θεού να ξυπνήσουν οι εφτά νεαροί ως εξ ύπνου και μετά από μία επίσκεψη ενός εξ αυτών στην πόλη και διάφορες παρεξηγήσεις και εκπλήξεις, αποκαλύφθηκε η θαυμάσια εξανάσταση τους. Τότε, οι αιρετικοί φιμώθηκαν, οι δε ορθόδοξοι χάρηκαν. Και αφού αποδείχτηκε το ορθό δόγμα, οι παίδες ξανακοιμήθηκαν και ετάφησαν στο ίδιο αυτό σπήλαιο μέχρι την κοινή ανάσταση.
Η Εκκλησία μας λέγεται και είναι εκκλησία αναστάσεως και ομολογούμε καθημερινά ανάσταση νεκρών. Όμως συμπεριφερόμαστε σαν να μην υπάρχει θάνατος, ανάσταση νεκρών, κρίση.Οι περισσότεροι από εμας δεν ζούμε ούτε βιωματικά, ούτε καν με την συνειδητή πίστη αυτής της πραγματικότητας. Ίσως κάποιοι την απορρίπτουν και τελείως.Έτσι θρησκεύουμε στα περί τον Χριστόν και περί του Χριστού, αλλά εν Χριστώ ου ζώμεν.Το θαύμα σαν σημείο έρχεται να ξυπνήσει αυτές τις κοιμισμένες και πωρωμένες συνειδήσεις. Έρχεται να φέρει ευχάριστη και καταλυτική αναστάτωση σε όλα αυτά πού εχρίσαμε ως απαράβατα και λογικότατα δεδομένα. Το έχουμε ανάγκη το θαύμα γιατί η πίστη μας είναι είτε ολίγιστη είτε παραμορφωμένη. Αλλοίμονο αν αποκλειστούμε από αυτήν την αναγκαία και σωτήρια παρέμβαση με την ολοκληρωτική μας απιστία.
( Την κατά πλάτος διήγηση για τους επτά παίδες δες εδώ, στο συναξάρι της σημερινής ημέρας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου