Αυγούστου 18: Των αγίων Πενήτων

Αυτό το πλήθος των μαρτύρων ήταν οι πένητες(φτωχοί) εκείνοι τους οποίους ελέησαν οι άγιοι Φλώρος και Λαύρος. Οι δύο άγιοι ήταν λιθοξόοι και ο Λικίνιος τους έδωσε χρήματα για να κτίσουν ειδωλολατρικό ναό. Αυτοί όμως τα μοίρασαν στους φτωχούς και τους προέτρεψαν μάλιστα να μετατρέψουν κάποιο ειδωλίο σε χριστιανικό ναό, αφού πρώτα καταστρέψουν τα είδωλα.Και μετά τον κατέλαβαν και τον χρησιμοποιούσαν σαν χριστιανικό ναό.
Γι αυτή τους την πράξη μαρτύρησαν δια θανάτου.

Η κοινωνική ηθική και πολιτική ορθότητα πού μας προέκυψε θα μιλούσαν εύκολα για εξαπάτηση του βασιλιά, καταστροφή έργων τέχνης, ασέβεια προς την πατρώα θρησκεία, κατάληψη αναρχικών σε χώρο λατρείας. Είναι όμως κάτι πράξεις πού δεν μπορείς να τις ταυτίσεις με καμιά προκύπτουσα ηθική ή να βρείς αντιστοιχίες με ανάλογα σύγχρονα φαινόμενα. Ο χριστιανός ζώντας την κατά Χριστόν απάθεια ξεπερνά κάθε ηθική και κάθε θεσμικό νόμο και αποδίδει αυτή την δικαιοσύνη πού είναι πάνω από τον νόμο των ανθρώπων. Μια προκλητική πράξη πού δεν μπορεί να εννοήσει όποιος ασπάζεται τα εγκόσμια και τα πολιτικά, παρά μόνο ο λεπτός νους.Άλλωστε κύρια διαφορά μεταξύ μίας τέτοιας αναρχικής πράξης με τις σύγχρονες ανάλογες είναι το μαρτύριο των πρώτων. Μαρτύριο πού το δέχτηκαν όχι ως τιμωρία, αλλά ως πληρότητα της δίκαιας ζωής τους και αίσια κατάληξη της επανάστασης τους ενάντια στον κόσμο.