Ο άγιος Κινδέος ήταν πρεσβύτερος στην Παμφυλία και εργάζοταν τίμια και με ζήλο στον αμπελώνα του Χριστού. Γι αυτό τον έσυραν στο κριτήριο και καταδικάστηκε να καεί.
Στον δρόμο προς την εκτέλεση της ποινής,ο δήμιος πού κρατούσε τα ξύλα για την πυρά, αρρώστησε και έπεσε κάτω. Τότε, ο επικεφαλής του αποσπάσματος διέταξε κάποιον στρατιώτη να μεταφέρει τα ξύλα. Ο άγιος όμως παρακάλεσε να ζωστεί ο ίδιος τα ξύλα και αφού τα σήκωσε προχώρησε στον τόπο της θανάτωσης του. Ακόμα και μέσα στην πυρά δίδασκε τους παρευρισκόμενους να πιστέψουν στον Χριστό. Ο ιερέας των ειδώλων μαζί με την γυναίκα του, βλέποντας έναν τέτοιο ενθουσιασμό, γενναιότητα και τιμημένο θάνατο, πίστεψαν στον αληθινό Θεό.
Να βάλουμε αρχή πνευματική να κατακτήσουμε και εμείς έναν τέτοιο ιερό ζήλο και ενθουσιασμό, μια τέτοια χαρά για το μαρτύριο, για τον δοξασμό του Θεού μέσα από εμάς, έναν τέτοιο πόθο για την συνάντηση μας με τον Νυμφίο της ψυχής μας και την τελείωση μας. Είμαστε εδώ σε αυτόν τον κόσμο για να διδάξουμε στους ανθρώπους, ήθος και γενναιότητα.Εμείς είμαστε ο ζωντανός ο λόγος του Χριστού, πού σαγήνευσε και τράβηξε στην Αλήθεια όλο τον κόσμο. Την καθ ημέρα να παλεύουμε για την κατάκτηση των ωραίων της ψυχής , πού μας παρέχει ο Θεός, για να προχωρήσουμε και στην κατάκτηση ή μάλλον την σωτηρία του αδελφού μας, ώστε να δοξαστούμε όλοι μας σε μιά ευλογημένη ενότητα έναντι Του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου