Θέλοντας η Εκκλησία μας να αποκαλύψει και να ευαγγελιστεί στον κόσμο την πραγματική σάρκωση και γέννηση του Χριστού, ως ανθρώπου, μία Κυριακή πριν τα Χριστούγεννα, όρισε να εορτάζονται όλοι οι δίκαιοι άνθρωποι όλοι των αιώνων και ιδιαιτέρως οι κατά σάρκα πρόγονοι του Χριστού, από Αδάμ έως Ιωσηφ του Μνήστορος.
Γενεαλογίες του Χριστού μας παραδόθηκαν δύο: Αυτή κατά Ματθαίον, η οποία αποτελεί και την ευαγγελική περικοπή της ημέρας και η άλλη κατά Λουκάν, που την βρίσκουμε αυτούσια στο Συναξάριο αυτής της Κυριακής.
Ο Ματθαίος εστιάζει στους ιουδαίους προγόνους του Χριστού. Ξεκινά από τον Αβραάμ, περνάει από την φυλή του Ιούδα, αναφέρεται στους Δαβίδ, Σολομώντα και τους άλλους βασιλείς και καταλήγει στον Ιωσήφ τον Μνήστορα. Με την γενεαλογία αυτή θέλει να δείξει στους εξ ιουδαίων χριστιανούς αποδέκτες του ευαγγελίου του,ότι ο Ιησούς Χριστός, ο υιός της Παρθένου Μαριάμ, η οποία ανήκε στην οικογένεια του δικαίου Ιωσήφ ήταν ο αληθινός Μεσσίας τον οποίον προφήτεψαν και ανέμεναν ως λυτρωτή, οι πατριάρχες και οι προφήτες του Ισραήλ. Είναι ο αληθινός βασιλεύς, απόγονος του Δαβίδ, ο Χριστός Κυρίου, ο λέων ο βασιλικός από την φυλή του Ιούδα, η επαγγελία του πατριάρχη Αβραάμ και των απογόνων του.
Η γενεαλογία του κατά Λουκάν είναι οικουμενική. Ο Ιησούς Χριστός είναι ένας από την οικογένεια του Ιωσηφ και των πάτέρων του. Η γενεαλογία όμως δεν καταλήγει στον Αβραάμ, αλλά αφορά και τους αρχαίους προπάτορες τον Νώε, τον Ενώχ, τον Αδάμ και καταλήγει όχι σε άνθρωπο, αλλά στον Θεό τον ίδιο! Είναι λοιπόν ο Χριστός, ο υιός του Θεού, ο απόγονος του Αδάμ, ο οικουμενικός Σωτήρας, αυτός πού αναμένοταν και ήλθε να σώσει όλα τα έθνη και όλους τους ανθρώπους πασών των γενεών.
Και στις δύο γενεαλογίες, ανάμεσα στους δικαίους και τους προφήτες, αναφέρονται και αθέμιτοι γάμοι, μεγάλοι αμαρτωλοί, νόθοι, πόρνες, σκανδαλιστικά πρόσωπα και κάπως ανοίκεια για την γενεαλογία του Αγίου του Θεού του Μεσσία. Αυτό δήλον ποιεί , ότι ο Χριστός με την γέννηση Του στον κόσμο δεν ήλθε να καλέσει δικαίους ή τουλάχιστον όχι μόνον δικαίους, αλλά αμαρτωλούς εις μετάνοιαν και πώς όλοι οι προφήτες, ακόμα και οι αγιότεροι δεν είχαν ούτε σωτηρία, ούτε αυτοδικαίωση, ούτε αυτοαγιασμό, παρά μόνον στην Σάρκωση του Θεού. Εκείνος με την πρόσληψη της ανθρωπίνης φύσεως θεράπευσε το μέγα τραύμα τον άνθρωπο και μας έδωσε την σωτηρία και ζωή την αιώνιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου