Σάββατο

Δεκεμβρίου 2α: Μυρόπης μάρτυρος

Η Αγία Μυρώπη (ή Μερόπη) ήταν από τις πιο γενναίες γυναίκες, που μαρτύρησαν στα πρώτα χρόνια της χριστιανικής Εκκλησίας. Έζησε στα μέσα του 3ου αιώνα μ.Χ. και γεννήθηκε στην πόλη Έφεσο. Έχασε νωρίς τον πατέρα της και ανατράφηκε στην πίστη του Χριστού από τη μητέρα της, που καταγόταν από τη Χίο (λέγεται μάλιστα ότι στην Έφεσο, η Αγία πήγαινε καθημερινά στον τάφο της Αγίας Ερμιόνης , θυγατέρας του αποστόλου Φιλίππου και έπαιρνε το αναβλύζον απ' αυτόν μύρο και τον έδινε με αφθονία στους πιστούς, γι' αυτό και ονομάστηκε Μυρώπη).
Όταν ο Δέκιος εξαπέλυσε άγριο διωγμό κατά των χριστιανών, η Μυρόπη με τη μητέρα της άφησε την Έφεσο και πήγαν στη Χίο, όπου ευεργετούσαν απόρους ασθενείς. Αλλά ο διωγμός εξαπλώθηκε και στην ειρηνική Χίο και μεταξύ των θυμάτων ήταν και ο Άγιος Ισίδωρος . Ο ειδωλολάτρης άρχοντας Νουμέριος, διέταξε να μείνει άταφο το σεπτό λείψανο του μάρτυρα. Αλλά η Μυρώπη, αφού διέφυγε της προσοχής του φύλακα, μαζί με τις υπηρέτριές της, πήρε το λείψανο και το έθαψε με μεγάλη ευλάβεια. Τότε ο Νουμέριος διέταξε να τιμωρηθεί αυστηρά ο φρουρός.
Η είδηση συντάραξε την φιλοδίκαια και ειλικρινή κόρη. Γι' αυτό και παρουσιάστηκε χωρίς δισταγμό και είπε όλη την αλήθεια στον άρχοντα. Ο Νουμέριος, χωρίς να συγκινηθεί από την ευψυχία της Μυρώπης, γεμάτος θυμό και εκδίκηση, διέταξε να τιμωρηθεί η Μυρώπη μέχρι θανάτου. Τότε οι στρατιώτες την ξάπλωσαν στη γη και την έδειραν σκληρά με χοντρά ραβδιά. Η ανδρεία της Μυρώπης υπέμεινε τις θανατηφόρες πληγές, χωρίς κραυγή και λιποψυχία.
Εύψυχη με τη θεία χάρη, έμεινε ακλόνητη στην πίστη. Και παρέδωσε μετά από λίγο το πνεύμα της στη φυλακή, ανεβαίνοντας στα αθάνατα σκηνώματα των δικαίων.


Ό,τι είναι νόμιμο δεν είναι πάντα ηθικό και δυστυχώς ούτε το ηθικό είναι πάντα νόμιμο. Πολλοί άγιοι στην εκκλησία μας ήταν παράνομοι, όπως και πολλοί παράνομοι άγιοι της εκκλησίας. Όπως είπε ο σοφός των ανθρώπων Σοφοκλής στην περίφημη Αντιγόνη οι θεϊκοί και αιώνιοι νόμοι υπέρκεινται των ανθρωπίνων γιατί είναι αθάνατοι και έχουν κύρος και προέλευση από τον Θεό. Σε κάθε διωγμό της εκκλησίας επαναλαμβάνεται το δραματικό μεγαλείο μιας Αντιγόνης η οποία γεννήθηκε για να αγαπά και όχι να μισεί, σε έναν κόσμο αδιάλλακτου μίσους και τυραννίας. Αυτό βρίσκει την πληρότητα του στην αγάπη του Ιησού, του εσταυρωμένου Θεού μας, ο οποίος με το Αίμα Του, εξαγίασε και έδωσε ουσία  αληθινή σε κάθε υψηλό καθήκον και το μεταμόρφωσε σε Αγάπη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου