Τον βίο του αγίου διαβάζετε εδώ
Ἐκ ποιμνίων ὥσπερ τὸν Δαυΐδ,
σὲ ἀναλαβόμενος, ὁ Πλαστουργός,
λογικῆς ποίμνης ἔθετο ποιμένα πανάριστον,
τῇ ἁπλότητι καὶ πραότητι λάμποντα, καὶ τῇ ἀκακίᾳ,
Ὅσιε ποιμὴν καλλωπιζόμενον.
Ο Θεός ανέλαβε από τα κοπάδια των προβάτων τον Μωϋσή για να τον ποιήσει μέγα προφήτη και τον Δαβίδ από τους βοσκούς ξεχώρισε για να τον χρίσει βασιλέα. Έτσι και τον απλό Σπυρίδωνα από ποιμένα των αλόγων ζώων τον κατέστησε αρχιερέα της λογικής του ποίμνης.Τους εκλεκτούς Του τους επιλέγει από κει που μόνο Εκείνος γνωρίζει και δεν προσωποληπτεί με τους σπουδαίους των ανθρώπων. Είναι η καθαρότητα της καρδιάς η οποία γίνεται επιστήμη του αγίου Πνεύματος που τον ευαρεστεί και όχι η κούφια δόξα των ανθρώπων και η υπερηφάνεια τους. Έτσι ο άγιος Σπυρίδων με ένα κεράμιο ως κατά χάριν θαυματουργός αναδεικνύεται ισοστάσιος ανάμεσα στους πατέρες με έναν κατά χάριν μεγάλο θεολόγο τον Αθανάσιο. Είναι το Άγιο Πνεύμα το οποίο καθορίζει την ομοιότητα και όχι οι άνθρωποι που κρίνουν την ποιότητα. Σε λίγες μέρες θα δούμε τον Επιφανέντα Κύριο να προσκυνείται από τους σοφούς αστρολόγους με το ίδιο σέβας και τον ίδιο πόθο με αυτόν που προσκυνούν οι αφανείς και αγράμματοι ποιμένες. Και πάνω απ 'όλα με την ίδα δοσμένη ευκαιρία.
Για τον Θεό λοιπόν , το ξαναλέμε, μετράει η καρδία.
Γιατί "Σε ποιόν απάνω θα ρίξω το βλέμμα μου με εύνοια, λέγει ο Κύριος, αλλά παρά μόνο στον πράο, τον ταπεινό και τον άνθρωπο της Ησυχίας;..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου