Iουλίου 14: Ιούστου μάρτυρος

Ο Άγιος Ιούστος ήταν Ρωμαίος στην καταγωγή και στρατιωτικός στο επάγγελμα και διακρινόταν για τη γενναιότητά του. Σε πολλές μάχες έδειξε σπάνια ανδρεία, γι' αυτό και οι ανώτεροι του τον τιμούσαν Ιδιαίτερα. Μάλιστα, μετά από κάθε πόλεμο τον προβίβαζαν και σε κάποιο ανώτερο στρατιωτικό αξίωμα. Σε κάποια όμως εκστρατεία κατά των βαρβάρων, το στράτευμα βρέθηκε σε μεγάλο κίνδυνο και τότε η αυτοθυσία των χριστιανών στρατιωτών το έσωσε. Ο Ιούστος, με αφορμή το περιστατικό αυτό, θαύμασε τη διαγωγή των χριστιανών και θέλησε να γίνει και ό ίδιος χριστιανός. Εκείνοι του απάντησαν ότι μόνο με την πίστη στο Χριστό μπορεί να γίνει αυτό και τον ενημέρωσαν σχετικά με το Ευαγγέλιο. Ο Ιούστος, όταν άκουσε αυτά, βρέθηκε σε δίλημμα. Διότι αντιδρούσε μέσα του η παλαιά θρησκεία των ειδώλων. Αλλά κάποια νύχτα που κοίταζε τον έναστρο ουρανό συλλογιζόμενος, παρατήρησε φωτεινό σταυρό, γύρω από τον οποίο έλαμπε η λέξη «ἀκολούθει». Πράγματι, ο Ιούστος σ' αυτό το κάλεσμα του Χριστού ανταποκρίθηκε αμέσως χωρίς δισταγμούς. Δε λογάριασε ούτε δόξες, ούτε τιμές, ούτε στρατιωτική καριέρα, ούτε απολαύσεις. Αλλά «καταλιπῶν ἅπαντα ἀναστᾶς ἠκολούθησεν αὔτω» (Λουκά, ε' 28). Αφού, δηλαδή, άφησε τα πάντα, βαπτίσθηκε και ακολούθησε το Χριστό. Όταν όμως έμαθε το γεγονός ο Τριβούνος Κλαύδιος, τον βασάνισε με πυρωμένα σίδερα. Κατόπιν τον έριξε στη φωτιά, όπου θριαμβευτικά παρέδωσε στο Θεό την ψυχή του.( η βιογραφία από το saint.gr)

Όλοι οι χριστιανοί έχουμε ιεραποστολική εντολή και πνεύμα. Πολλές φορές βέβαια ξεχνάμε πώς το να φέρεις άνθρωπο κοντά στον Χριστό, είναι για την δική του σωτηρία και την δόξα Εκείνου και όχι ένα πλήρωμα καθήκοντος, πού θα μας κάνει να νιώσουμε όμορφα και σωστά. Η μεγάλη κλήση και αναφορά είναι μόνον σε Αυτόν. Ακόμα και μια επιτυχημένη ιεραποστολική δράση, δεν οφείλεται μόνον σε μια καλή προετοιμασία ή πειθώ ή ζήλο του ανθρώπου, αλλά κατά τα εννέα δέκατα στην δική Του παντοδύναμη Αγάπη. Γι αυτό πάντα Αυτός πού καλεί είναι ο Χριστός και εκεί πού οι άνθρωποι δείχνουν αδυναμία δράσης, παρεμβαίνει Εκείνος με το σημείο και την προσωπική κλήση. Γιατί ο Χριστός είπε πώς ο ίδιος ήρθε στον κόσμο για να μην χαθεί κανένας από τους αγαπημένους Του.