O άγιος Αθανάσιος ήταν πλούσιος, πλην όμως ευσεβής,άρχοντας από την Κίο της Βιθυνίας και δημογέροντας στην πόλη. Ήταν εύσπλαγχνος και ευλαβής και υπερασπίζοταν τους βαριά φορολογούμενους χριστιανούς υπόδουλους, με αποτέλεσμα να τον συκοφαντήσουν στους Τούρκους. Διέδωσαν δηλαδή πώς ο ίδιος δήλωσε πώς θα γινόταν μουσουλμάνος και δεν κράτησε την υπόσχεση του. Μετά από βασανιστήρια και φυλακίσεις και άλλα μαρτύρια, τέλος τον αποκεφάλισαν για παραδειγματισμό στην βασιλεύουσα το 1670 μΧ.
Μεγάλη ευθύνη και θέση ύψιστης διακονίας κατέχει ο χριστιανός άρχοντας. Δεν είναι εκεί για να εξουσιάσει ή να επωφεληθεί, αλλά για να διακονήσει. Στον χριστιανό άρχοντα ταιριάζει αυτό πού είπε ο Χριστός, πώς όποιος θέλει να βασιλέψει και να είναι πρώτος πρέπει να είναι έσχατος και υπηρέτης των αδελφών του και να θέτει την ζωή του αντίλυτρο για τους φίλους και υπηκόους του. Αυτή είναι και η πνευματική έννοια αλλά και λεξικολογική ερμηνεία της έννοιας του υπουργήματος. Όσον αφορά την βαριά φορολογία και καταδυνάστευση, υπόθεση πού απασχολεί και την χριστιανική προβληματική στις μέρες μας και περισσότερο την καθημερινότητα μας, μπορεί βέβαια να ισχύει αυτό το περίφημο "απόδοτε τα του καίσαρος καίσαρι και τα του Θεού τω Θεω", αλλά ας λάβουμε υπ όψιν μας και τον πνευματικό νόμο της κακής διαχείρισης και συμπεριφοράς στην οικονομία των πραγμάτων και την διακυβέρνηση ανθρωπίνων ψυχών. Η παραβολή του κακού οικονόμου θα έπρεπε να ακολουθεί την συνείδηση του κάθε κυβερνώντα ανά πάσα στιγμή. Σε εποχές πού όσοι ανεβαίνουν σε αξιώματα, όσο ανεβαίνουν τόσο κατεβαίνουν ηθικά και όσο προσεγγίζουν τους δυνάστες του κόσμου, τόσο απομακρύνονται από τον Θεό, ένας τέτοιος πνευματικός νόμος, πού προαναγγέλει την μεγάλη πτώση, θα έπρεπε να λαμβάνεται ως μια επισειόμενη δαμόκλειος σπάθη για κάθε ενδιαφερόμενο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου