Μια αφοσιωμένη ψυχή από κοιλίας μητρός. Ένας άνθρωπος πού κράτησε την φλόγα της αγάπης του Νυμφίου Χριστού ζωντανή μέσα του. Ο αφοσιωμένος άνθρωπος στην αγάπη του Θεού, όσο πάσχει και δοκιμάζεται τόσο κρατά αυτό το πυρ μέσα του και μάλιστα εκείνο θάλλει και ζωοποιείται και ανάβει περισσότερο και γεννά θερμό θείο έρωτα.Ο κόσμος πού δεν έχει τέτοια φωτιά μέσα του δεν μπορεί να καταλάβει μια τέτοια αφοσίωση, μια τέτοιου είδους μονότροπη προσήλωση, γιατί δεν έχει κοινό βίωμα.
Οι άγιοι δεν ήταν απλά αφοσιωμένοι στον Χριστό, αλλά ήταν όλοι Χριστός. Γι αυτό μαζί με την δόξα Του, περιεβλήθησαν από επιλογή και την ατιμία Του μέσα στον κόσμο. Υπέμειναν τα πάθη Του. Παρεξηγηθηκαν και έζησαν με μια υπομονή τόσο θαυμαστή, αιματηρή για τον εαυτό τους και έκαναν την κατάρα των άλλων ευλογία και σταυρό γι αυτούς.
Γι αυτό καν ατιμάστηκαν από τους ανθρώπους δοξάστηκαν από τον Θεό. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη διάκριση και τιμή και νόημα μοναδικό, από το να βαδίσει κανείς τα βήματα του Χριστού.Όταν βλέπεις έναν τέτοιο μάρτυρα και τον προσκυνάς, προσκυνάς αυτά ταύτα τα Άχραντα Πάθη του Νυμφίου της ψυχής μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου