Ήταν μια πραγματική «κατ᾿ οἶκον ἐκκλησία» (Α' προς Κορινθίους ιστ' 19.). Οικογένεια αληθινά χριστιανική, με μια ψυχή, με μια καρδιά και το ίδιο φρόνημα.
Όταν άρχισε ο διωγμός κατά των χριστιανών, ειδοποίησαν τους δύο συζύγους ότι κινδυνεύουν να συλληφθούν. Τότε ο Τερέντιος και η Νεονίλλη αναρωτήθηκαν να φύγουν μακριά, προκειμένου να προστατέψουν τα παιδιά τους, ή να μείνουν και να περιμένουν με γενναιότητα οποιοδήποτε μαρτύριο; Οι πέντε γιοι και οι δύο θυγατέρες τους έδωσαν αποφασιστική απάντηση. Γιατί να φύγουν; Ο διωγμός είχε εξαπλωθεί παντού. Έπειτα, η αναχώρησή τους θα ενέσπειρε τον πανικό στους εκεί χριστιανούς. Και το σπουδαιότερο, η Εκκλησία δεν ενισχύεται από φυγάδες, αλλά από μάρτυρες και αθλητές. Έτσι, όλη η οικογένεια αποφάσισε να μείνει σταθερή στην απόφαση της. Και όλοι μαζί, αφού ομολόγησαν το Χριστό, πέθαναν με αποκεφαλισμό.
Aυτή η γενναία φιλάδελφη στάση της ιερής οικογένειας, να μην δραπετεύσει,για να μην πανικοβληθεί το σύνολο, οι αδελφοί, η Εκκλησία πόσο ταιριάζει με την σημερινή ημέρα μιας εθνικής επετείου! Πολλά πασιφιστικά και χλιαρά ακούγονται για το ποιά θα πρέπει να είναι η στάση των χριστιανών σε εθνικούς πολέμους. Μία και μόνο ευαγγελική φράση αρκεί για να προσδιορίσει και να ορίσει την προσφορά τους:"μεγαλύτερη αγάπη δεν υπάρχει από αυτήν το να δίνει δηλαδή κάποιος την ζωή του για εκείνους πού αγαπά".
Η ιστορία των ελλήνων, ταυτόσημη σχεδόν και σιαμαία με αυτήν των ορθοδόξων χριστιανών στην πατρίδα μας, έχει αποδείξει το παραπάνω σαν αυθεντική στάση χριστιανού με μαρτυρία αίματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου