Ο Άγιος Μένιγνος καταγόταν από την πόλη Πάριο της Κολωνίας στον Ελλήσποντο (μεταξύ Κυζίκου και Λαμψάκου) και έζησε στα χρόνια του βασιλιά Δεκίου (περί το 251 μ.Χ.).
Όταν ξεκίνησε ο διωγμός ο Μένιγνος, αψηφώντας την σκληρή τιμωρία ομολόγησε στην αγορά την πίστη του στον Ιησού και προέτρεψε τους Χριστιανούς να σταθούν πιστοί στον Κύριο και απαθείς στα ασεβή αυτοκρατορικά διατάγματα. Συνελήφθηκε και επειδή δεν θέλησε να ασπαστεί τα είδωλα τον οδήγησαν στον τόπο του αποκεφαλισμού.
Όταν το πληροφορήθηκε η σύζυγός του έτρεξε κοντά του και τον παρακολουθούσε κλαίγοντας. Εκείνος, παρηγορώντας την, της έλεγε ότι ο θάνατός του θα εξασφάλιζε την παντοτινή τους ένωση. Διότι, μόνο όσοι μένουν με τον Θεό ενωμένοι, δεν είναι δυνατό να χωριστούν ποτέ. Μετά από λίγο το κεφάλι του έπεφτε και τάφηκε εκεί στον τόπο του μαρτυρίου του. Έτσι ο Άγιος Μένιγνος παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο.
O άγιος ήταν "κναφεύς" δηλαδή λευκαντής στο επάγγελμα. Μάλιστα, ο Κύριος του παρουσιάστηκε τρείς φορές καλώντας τον στο μαρτύριο, ενώ αυτός εργαζόταν στο ποτάμι, λευκαίνοντας ρούχα. Όπως κάποτε συνέβη με τους αποστόλους, έτσι και τώρα με τον άγιο, ο Χριστός έρχεται να συναντήσει τον καθένα μας στον δικό του ιδιαίτερο κόσμο και να τον προσεγγίσει εκεί πού αυτός ξέρει και καταλαβαίνει γιατί σέβεται και αγαπά τον άνθρωπο. Τα πάντα είναι θέμα σεβασμού στην ιδιαιτερότητα μας και μεταμόρφωσης.Έτσι ο άγιος Μένιγνος από λευκαντής σε ξένα ενδύματα λεύκανε το ένδυμα το δικό του, με το αίμα του μαρτυρίου του και έγινε από αυτούς τους μάρτυρες τους οποίους μνημονεύει η αποκάλυψη. Σε κάθε καρδιά πού αναγνωρίζει την φωνή και ακολουθεί το θέλημα Του, ο Κύριος θα αποκαλυφθεί και θα την δοξάσει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου